De leugens onthuld van Varkens in Nood

Vandaag werden wij geattendeerd op een artikel van Blik op nieuws (link hier) waarin Varkens in Nood opnieuw allerlei leugens verspreid over de varkenshouderij. Eerder hebben we in een aantal blogs de onjuiste cijfers, welke zij hanteren, ontmanteld en de juiste cijfers hier tegenover gezet. Ook nu gebruiken zij wederom deze oude cijfers om hun ware aard te laten zien. "het saneren van varkensstallen". Ook wij hebben natuurlijk de rapporten van de NVWA ook even doorgelopen (link hier). En we zijn eigenlijk niet geheel ontevreden.

Er zijn in totaal 23 verschillende documenten door het NVWA gepubliceerd met betrekking tot het stalklimaat in de verschillende bedrijven. Bij sommige bedrijven zijn meerdere locaties bezocht Totaal 28 rapporten). Wat ons als eerste opvalt is dat, op een enkele opmerking na van een enkel dier, eigenlijk alle nadere onderzoeksrapporten zijn goedgekeurd. Deze kijken naar de volgende punten: hokbevuiling, dierbevuiling, hijgen, pompen, hoesten/niezen, huddling en rillen. Een enkel hok was bevuild, een enkel hok was 1 big die hijgde (overigens was op dit bedrijf de luchtkwaliteit op orde). Een bedrijf wat erg slecht scoorde op NH3 en CO2 waardes werd wel gecomplimenteerd dat deze zeer mooie varkens zou hebben.

Er zijn een aantal bedrijven die inderdaad op 3 of meer dan 3 meetlocaties een te hoge CO2 en/of NH3 score lieten zien en daarmee boven de norm voor het klimaat vallen. Opvallend is dat een aantal van deze bedrijven daar zelf van schrokken, gezien zij metingen hadden laten verrichten en deze wel akkoord waren bevonden. Diverse bedrijven maken gebruik van meetwaaiers, alarmen, de dierenarts en adviseurs. Bij 1 bedrijf was de mestput recentelijk geleegd, waardoor de NH3 waardes waarschijnlijk verhoogd zijn en een ander bedrijf had een volle mestput, daar waar verhoogde waardes werden waargenomen. 

Terugkomend op het artikel van Varkens in Nood. Wederom stellen zij dat tot wel 50% ernstig benauwd zou zijn, chronisch zou hoesten en ontstekingen aan de ogen zou hebben. En dat tot 30% borstvliesontsteking zou hebben. 30 tot 60% zou maagzweren hebben, en kannibalisme zou een probleem vormen.

Wanneer we kijken naar de cijfers van de NVWA, komt ook dit totaal niet overeen met wat in de stal is gezien. Slechts 1 big is genoteerd met hijgen en pompen. En er is 1 varken aangetroffen, welke te dik was en waarschijnlijk hijgde vanwege een longontsteking. Eerder hebben we in onze blogs al aangetoond dat de recentere cijfers een heel ander percentage laten zien: gemiddeld percentage longontsteking en afkeur op slachthuis ligt rond 6,5%, pleuritis tussen 10 en 15% (link naar onze eerdere blog klik dan hier). Ook in de rapporten van NVWA zijn slachthuisgegevens van een bedrijf bijgevoegd, hier komt pleuritis op 5,7% en longafwijkingen op 2,3%. Bij lange na geen 50%.

Vervolgens beginnen ze over ontstekingen aan de ogen. Tijdens de inspecties van de NVWA zijn ook de oogscores meegenomen. De scores zijn als volgt 0=wit en schoon 1=rood en schoon 2=wit en vuil en 3= rood en vuil. Score 0 en 1 vallen in de Goed-norm (1 is de grenswaarde) Score 3 is op geen enkel bedrijf waargenomen. Score 2 is op 1 bedrijf in 1 hok aangetroffen. Dus ook de stelling dat varkens massaal oogontstekingen hebben klopt totaal niet.

Vervolgens beginnen zij wederom over maagzweren, waarvan wij eerder al hebben aangetoond dat dit geen 30 tot 60% is maar dat bij de onderzoeken slechts 1 varken en 1 zeug gezien met een maagzweer. (link naar onze eerdere blog hier).

Als laatste beginnen zij wederom over kannibalisme. Wanneer we kijken naar de inspectieresultaten van de NVWA is ook hier de grenswaarde voor oor- en staartbijten weer score 1. Kijken we naar deze cijfers dan geldt voor oorbijten dat op 3 bedrijven, in 1 hok een dier is aangetroffen met wondjes aan de oren. Bovendien is maar op 1 bedrijf in wederom 1 hok staartbijten aangetroffen. Alle overige hokken bij deze bedrijven waren in orde. Ook hier hebben we eerder al eens een blog aan gewijd (hier). Interessant is ook hier dat Wur al eens een uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar oor en staartbijten en zij ook tegen het probleem aanliepen dat zij bepaalde varkens moesten verwijderen, omdat deze, ondanks alle maatregelen bleven bijten en/of vechten. (hele onderzoek hier). Dit zou een goede verklaring zijn voor het feit dat er telkens slechts 1 verblijf last lijkt te hebben van oor of staartbijten.

Wij hebben Varkens in Nood eerder al geattendeerd op het feit dat zij verouderde cijfers gebruiken en niet eerlijk zijn over de cijfers. Helaas laten zij ook nu weer zien, niet naar alle eerlijkheid recentere cijfers te willen gebruiken en blijven zij bij verouderde, onjuiste cijfers. Een gemiste kans, wat ons betreft.